ΣΤΥΤΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Με τον όρο στυτική δυσλειτουργία καλούμε την αδυναμία έναρξης ή ολοκλήρωσης της σεξουαλικής επαφής. Μπορεί να είναι μόνιμη ή παροδική και αφορά όλες τις ηλικίες, με αυξανόμενα ποσοστά προιούσης της ηλικίας. Η αιτιολογία της στυτικής δυσλειτουργίας μπορεί να είναι είτε οργανική, είτε ψυχολογική. Συνήθως σε ασθενείς κάτω των 45-50 ετών το πρόβλημα είναι ψυχολογικό. Για την επίτευξη της στύσης αφ’ενός να απαιτείται αιματική ροή στα σηραγγώδη σώματα του πέους και διατήρηση του αίματος σ’αυτά, αφετέρου ενεργοποίηση ψυχολογικών μηχανισμών. Άλλες αιτίες είναι παρενέργειες φαρμάκων, ορμονολογικοί παράγοντες, νευρολογικά προβλήματα κ.α.
Μια κακή σεξουαλική εμπειρία σε ένα νέο άνθρωπο είναι ικανή να του προκαλέσει άγχος επιτυχίας ή επίδοσης την επόμενη φορά, και που θα του αποσπά υποσυνείδητα την προσοχή από τα ερεθίσματα και έτσι δεν ενεργοποιούνται οι ψυχολογικοί μηχανισμοί που προαναφέρθηκαν. Αυτό θα επιβαρύνει επιπλέον την άσχημη ψυχολογική κατάσταση, με αποτέλεσμα την απογοήτευση, τη δημιουργία προβλήματος στη σχέση και τελικά την απομόνωση. Το ίδιο μπορεί να προκληθεί και από άλλα προβλήματα, όπως οικονομικά, διαπροσωπικά, ενοχών, χαμηλής αυτοεκτίμησης, κ.α.
Άπ’την άλλη πλήθος οργανικών αιτιών που έχουν ως αποτέλεσμα την κακή αιματική κυκλοφορία, όπως καρδιολογικά προβλήματα, αρτηριακή υπέρταση, αποφράξεις αγγείων αλλά και σακχαρώδης διαβήτης, αύξηση της χοληστερίνης, παχυσαρκία, νευρολογικά νοσήματα, φάρμακα, κάπνισμα, ναρκωτικά, αλκοόλ, ορμονολογικά προβλήματα, συνθέτουν το παζλ των παραγόντων που μπορεί να ευθύνονται για την κακή στύση.
Η διάγνωση θα τεθεί αρχικά με τη λήψη ενός πολύ καλού ιστορικού όπου αφενός απαιτείται ειλικρίνεια από τον ασθενή και ευαισθησία από τον ιατρό. Επίσης το σεξουαλικό ιστορικό είναι εξίσου σημαντικό για την διερεύνηση της πάθησης. Από εκεί και μετά αναλόγως με τα συμπεράσματα, ο ιατρός θα ζητήσει περαιτέρω εξετάσεις αν χρειάζεται. Είναι πιθανό η διάγνωση της ψυχογενούς στυτικής δυσλειτουργίας να τεθεί και μόνο από το ιστορικό (π.χ. υγιής νέος άντρας με δυσάρεστη εμπειρία δε χρειάζεται περαιτέρω έλεγχο). Πιθανές εξετάσεις που μπορεί να ζητηθούν είναι εξετάσεις αίματος, υπερηχογράφημα, καρδιολογικός έλεγχος.
Η θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας είναι φαρμακευτική με χάπια από το στόμα ή τοποθέτηση κρέμας ενδοουρηθρικά ή ενδοπεικές ενέσεις ή χειρουργική όταν τα παραπάνω αποτύχουν, όπου τοποθετείται πεική πρόθεση, μια συσκευή που προκαλεί μηχανική στύση. Τελευταία χρησιμοποιούνται και τα κρουστικά κύματα, τα οποία έχουν περιορισμένες ενδείξεις, όταν δηλαδή η δυσλειτουργία οφείλεται σε αγγειακές παθήσεις.