ΛΙΘΙΑΣΗ ΟΥΡΟΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΕΩΣ

 

Η λιθίαση της ουροδόχου κύστεως αποτελεί συνήθως πρόβλημα σε συγκεκριμένες κατηγορίες ασθενών και πολύ σπάνια στο γενικό πληθυσμό. Έτσι είναι συνηθισμένη πάθηση σε ασθενείς με νευρογενή (άτονη) κύστη και σ’αυτούς με σημαντική υπερτροφία προστάτη. Οι λίθοι είτε κατέρχονται από τους νεφρούς  και δεν μπορούν να αποβληθούν, είτε δημιουργούνται εξ’αρχής στην κύστη.

Τα συμπτώματα της πάθησης είναι αίσθημα βάρους, πόνος, αιματουρία αλλά και αποφρακτικά φαινόμενα όπως απότομη διακοπή της ούρησης, διχαλωτή ούρηση ή και πλήρη αδυναμία ούρησης.

Όπως αναφέρθηκε είναι σπάνιο να παρουσιασθεί λίθος στην κύστη σε άτομο χωρίς τα προαναφερθέντα προβλήματα. Ο μηχανισμός έχει ως εξής: στους μεν ασθενείς με υπερπλασία προστάτου, ο λίθος είτε κατέρχεται από τους νεφρούς και δεν μπορεί να αποβληθεί λόγω της απόφραξης που δημιουργεί ο υπερτροφικός προστάτης, είτε δημιουργείται στην κύστη από συνένωση αλάτων από χρόνια στάση ούρων. Στους δε νευρολογικούς ασθενείς, οι λίθοι συνήθως δημιουργούνται (σπάνια κατέρχονται από τους νεφρούς), λόγω της ατονίας της  ουροδόχου κύστεως που δεν μπορεί να «σπρώξει» τα ούρα έξω. Η αντιμετώπιση της λιθίασης είναι χειρουργική, αφού η εξωσωματική  λιθοθρυψία έχει πτωχά αποτελέσματα.